27-2-2020 → Pwt 30, 15-20 ;Ps 1, 1-2. 3. 4 i 6 (R.: Ps 40 (39), 5a);Łk 9, 22-25

Nie ulega wątpliwości, że chrześcijańska doktryna moralna, w samych swych źródłach biblijnych, potwierdza szczególne znaczenie wyboru podstawowego, który określa jakość życia moralnego i skłania wolność do przyjęcia radykalnych zobowiązań wobec Boga. Jest to wybór wiary, posłuszeństwa wierze (por. Rz 16,26), poprzez które człowiek z wolnej woli cały powierza się Bogu, okazując «pełną uległość rozumu i woli». Ta wiara, która „działa przez miłość” (Ga 5,6), wypływa z głębi człowieka, z jego „serca” (por. Rz 10,10), i stamtąd ma owocować czynami (por. Mt 12,33-35; Łk 6,43-45; Rz 8,5-8; Ga 5,22). W Dekalogu różne przykazania rozpoczynają się od fundamentalnej formuły: „Ja jestem Pan, twój Bóg” (Wj 20,2), która podkreślając pierwotny sens licznych i zróżnicowanych przepisów szczegó-łowych nadaje moralności Przymierza charakter uniwersalności, jedności i głębi. Podstawowy wybór Izraela dotyczy zatem fundamentalnego przykazania (por. Joz 24,14-25; Wj 19,3-8; Mi 6,8). Także nad moralnością Nowego Przymierza dominuje fundamentalne wezwanie Jezusa do „pójścia” za Nim. Radykalizm decyzji o pójściu za Chrystusem wspaniale wyrażają Jego własne słowa: „kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z powodu Mnie i ewangelii, zachowa je”. Jezusowe wezwanie: „przyjdź i chodź za Mną” jest największym wywyższeniem ludzkiej wolności, a zarazem poświadcza prawdziwość i moc wiążącą aktów wiary i decyzji, które można określić mianem opcji fundamentalnej. Veritatis splendor,Św. Gabriela od Matki Bożej Bolesnej, zakonnika

źródło: „AD 2020 ze świętym Janem Pawłem II. Terminarz i agenda biblijna”, Wydawnictwo AA.